Φόρουμ
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ ΣΕ ΕΝΑ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΒΑΣΙΛΑΚΗ
Άγγελος Βασιλάκης
Νοσηλευτής (σκέτο)
Δημήτρης Δημητρέλλης
Νοσηλευτής (νέτο)
Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά τους θα ‘ναι.
Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας…….
Εδώ και χρόνια γράφω και με γράφουν. η διοίκηση της ΕΝΕ, (όλοι όσοι προτείνουν ενιαία πανεπιστημιακή νοσηλευτική εκπαίδευση με πρόγραμμα «εξομοίωσης» για τους Νοσηλευτές ΤΕ), κατάφερε να υπονομεύσει με το χειρότερο τρόπο, όχι μόνο τις αντιφατικές και εκνευριστικά προχειρογραμμένες θέσεις της, αλλά και τη θέση των Νοσηλευτών ΤΕ όσον αφορά την εξέλιξή τους και όχι μόνο.
Όντας ένας από αυτούς που υπερασπίζομαι την ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση νομίζω ότι δικαιούμαι να σχολιάσω το κείμενό σου. Στο αντιφατικές και προχειρογραμμένες θα πρόσθετα και το «νομικίστικες». Αλήθεια όμως η εξέλιξη των Νοσηλευτών γενικά τι ποσοστό αφορά; Το 10%; Για αυτό το 10% σφαζόμαστε; Προφανώς, γιατί το υπόλοιπο 90% θα συνταξιοδοτηθεί ως κλινικός νοσηλευτής…. εάν προλάβει!
Η επιστολή της Μαριάνθης Αλεξανδροπούλου δεν έπεσε από τον ουρανό. Αποτελεί καρπό της στρατηγικής και τακτικής τού καθηγητικού κατεστημένου της ελληνικής νοσηλευτικής προς μία «ενιαία πανεπιστημιακή νοσηλευτική εκπαίδευση» που θα ισοπεδώσει τα δικαιώματα των Νοσηλευτών ΤΕ και ως τέτοια πρέπει να αναγνωστεί και απαντηθεί. Η διοίκηση της ΕΝΕ, πέρα από το συνήθη βερμπαλισμό της, αποφεύγει να το κάνει. Δεν είναι η πρώτη φορά και δε θα είναι η τελευταία.
Η επιστολή σίγουρα δεν έπεσε από τον ουρανό! Προκλήθηκε από το υπόμνημα της ΕΝΕ. Η εμμονή σου με το καθηγητικό κατεστημένο – το οποίο παρεμπιπτόντως αναγνωρίζεις πως υπάρχει και στα ΤΕΙ - είναι γνωστή. Όμως γιατί η αναβάθμιση όλων των νοσηλευτών σε αποφοίτους του πανεπιστημίου ισοπεδώνει τα δικαιώματα των ΤΕ; Αυτό πραγματικά δυσκολεύομαι να το κατανοήσω τη στιγμή μάλιστα που η ιστορία αφορά το 10% όλων των νοσηλευτών. Να τονίσω μάλιστα πως οι κάτοχοι μεταπτυχιακού πλέον είτε ΠΕ είτε ΤΕ μάλλον ξεπερνούν αυτό το ποσοστό. Με λίγα λόγια εάν ισχύσει το «ή» για όλους του υπαλλήλους ΤΕ σύντομα όλες οι θέσεις ευθύνης θα καλυφθούν από κατόχους μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών. Το θέμα σου βέβαια είναι η «εξομοίωση» και αυτό είναι γνωστό. Είσαι ο μόνος όμως που μιλάς για αυτόματη εξομοίωση. Μέχρι στιγμής ΟΥΔΕΙΣ ΑΛΛΟΣ. Και εγώ θα επαναλάβω πως ανάμεσα στο πανεπιστήμιο και τα ΤΕΙ υπάρχει σημαντική ποιοτική διαφορά έτσι ώστε οι απόφοιτοί τους να ξεκινούν τη σταδιοδρομία τους με διαφορετικά εφόδια. Το πώς ο καθένας θα τα αξιοποιήσει είναι δικό του πρόβλημα. Όπως αλήθεια είναι πως και ο οποιοσδήποτε κάτοχος διδακτορικού δεν είναι δεδομένο πως είναι ικανός για την όποια θέση ευθύνης. Η επιτυχία ή η αποτυχία δεν εξαρτάται αποκλειστικά από κανένα τίτλο σπουδών. Υπάρχει λοιπόν μια σχετικότητα σε όλα.
Η κ. Μαριάνθη Αλεξανδροπούλου, μπήκε σε βαθιά θλίψη κι έπειτα στον κόπο να γράψει αυτήν την επιστολή επειδή, όπως σημειώνει, «…οι συγκεκριμένες απόψεις της διοίκησης της ΕΝΕ δε δύνανται να προβληθούν(sic) αν δεν είναι επικυρωμένες από την ολότητα της ένωσης…».
Κατ’αρχήν συγχαρητήρια στη συνάδελφο, την οποία δεν γνωρίζω, η οποία μπήκε στη διαδικασία διατύπωσης γραπτής άποψης και δημοσιοποίησής της! Είναι κάτι που δυστυχώς στον χώρο μας δε συμβαίνει συχνά. Ελπίζω η κίνησή της αυτή να οδηγήσει και άλλους συναδέλφους στην διατύπωση της οποιασδήποτε άποψης.
Πρόκειται για μία απαράδεκτα καθυστερημένη και τραγικά επιλεκτική ένσταση και ευαισθητοποίηση. Γιατί, η άποψη της διοίκησης τής ΕΝΕ για «ενιαία πανεπιστημιακή νοσηλευτική», που και η ίδια επικαλείται, ουδέποτε τέθηκε υπόψη, ουδέποτε εγκρίθηκε από την «ολότητα της ενώσεως», και βέβαια, ουδέποτε διαμαρτυρήθηκε η κ. Αλεξανδροπούλου για την απουσία αυτής της έγκρισης και την «προβολή» αυτής της θέσης χωρίς έγκριση, παρά την πληθώρα σχετικών υπομνημάτων από τη διοίκηση της ΕΝΕ.
Τοποθετείς το θέμα γενικότερα και πολύ σωστά. Η αρχή της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας δίνει το δικαίωμα στους εκπροσώπους μιας μικρής μειοψηφίας των Νοσηλευτών να διοικούν το ρυθμιστικό μας φορέα. Δυστυχώς όμως αυτά ήταν τα αποτελέσματα των εκλογών του 2011 από όσους λίγους ψήφισαν. Το θέμα βέβαια είναι πως η πιθανότητα αυτή, η μη συμμετοχή στις εκλογές της ΕΝΕ να αλλάξει το 2014, μάλλον είναι μικρή… Για το θέμα της εκπαίδευσης βέβαια εάν θυμάσαι έχω ζητήσει την πραγματοποίηση μιας μορφής δημοψηφίσματος από την ΕΝΕ. Και αυτό γιατί τελικά επίσημα άποψη φορέα διαφορετική από την ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση δεν έχει καταγραφεί έστω κι αν αυτοί οι φορείς δεν εκπροσωπούν καμιά «ολότητα» αλλά ένα μέρος (μικρότερο ή μεγαλύτερο). Το ότι μέχρι σήμερα η συνάδελφος δεν είχε διαμαρτυρηθεί δημόσια για τη μη ανταπροσωπευτικότητα του συνόλου δεν σημαίνει πως με αφορμή το συγκεκριμένο ζήτημα δεν δικαιούται να το κάνει. Ποιος Νοσηλευτής εκτός από πολύ συγκεκριμένους μίλησε δημόσια για τις αναγνωρίσεις μεταπτυχιακών; Η σιωπή και ο φόβος καλύπτουν το μικρό νοσηλευτικό χωριό…
Η εξέλιξη των Νοσηλευτών ΤΕ σε όλο το φάσμα της διοικητικής ιεραχίας δεν αποτελεί «διεκδίκηση», όπως η ίδια σημειώνει, αλλά θεσμοθετημένο εδώ και δεκαετίες και κατοχυρωμένο επαγγελματικό δικαίωμα. Οποιαδήποτε νομολογία, οργανισμός νοσοκομείου ή ό,τι άλλο μπαίνει ως εμπόδιο στην ιεραρχική εξέλιξη των Νοσηλευτών ΤΕ, αποτελεί καταστρατήγηση αυτού του δικαιώματος και η διοίκηση της ΕΝΕ απαιτείται να καταγγείλει αυτή την καταστρατήγηση.
Μέχρι το 1992 «θεσμοθετημένο εδώ και δεκαετίες και κατοχυρωμένο επαγγελματικό δικαίωμα.» αποτελούσε και η εξέλιξη των βοηθών Νοσηλευτών. Μέχρι που ήρθε ο Ν.2071/92. Η ζωή μας εξελίσσεται άσχετα με το τι θεωρείται κατοχυρωμένο δικαίωμα. Μέχρι σήμερα ικανοποιητικός αριθμός ΠΕ δεν υπήρχε – σήμερα υπάρχει. Το ζητούμενο δεν είναι να μην πάρουν τις θέσεις ευθύνης οι ΠΕ, το ζητούμενο είναι να γίνουμε όλοι ΠΕ. Κι αν για την διοικητική υπηρεσία των αριθμών και των χρημάτων θεωρείται απαραίτητο για την κατάληψη θέσης ευθύνης να είσαι ΠΕ τότε για τη νοσηλευτική της φροντίδας και των ανθρώπινων ζωών μάλλον είναι εκ των ουκ άνευ. Γνωρίζεις βέβαια πως η άποψή μου είναι η άρση του αποκλεισμού αλλά με αποδοχή της διαφορετικότητας και αγώνα για ενοποίηση της εκπαίδευσης στο πανεπιστήμιο.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ποδοπατούνται δικαιώματα των Νοσηλευτών. Αν αυτή τη φορά, πάνω από τους Νοσηλευτές ΤΕ θέλουν να περάσουν οι Νοσηλευτές ΠΕ, όχι μόνο με τυφλό προβάδισμα αλλά και με τεχνητό φράγμα στην ιεραρχική εξέλιξη των Νοσηλευτών ΤΕ, η διοίκηση της ΕΝΕ, αντί να απαντάει με επιστολές, ας κάνει αυτό που ζητάει η κ. Αλεξανδροπούλου: Ας θέσει το συγκεκριμένο ζήτημα στην «ολότητα της ενώσεως». Να δούμε τι θα πει η πλειοψηφία αυτής της ολότητας και κυρίως ποιοί θα σεβαστούν αυτήν την πλειοψηφία που δεν είναι άλλη από τους Νοσηλευτές ΤΕ.
Όπως φαντάζεσαι δεν διαφωνώ στην πρότασή σου την οποία κι εγώ έχω κάνει όμως επειδή η εποχή είναι των «άκρων» πολύ φοβάμαι ότι το όποιο αποτέλεσμα δεν θα είναι αποτέλεσμα ώριμης σκέψης και μετριοπάθειας.
Μέχρι να μιλήσει, όμως, η «ολότητα», οι νέοι οργανισμοί των νοσοκομείων οφείλουν να σεβαστούν τα θεσμοθετημένα επαγγελματικά δικαιώματα των Νοσηλευτών ΤΕ. Επομένως, η διοίκηση της ΕΝΕ επιβάλλεται να προασπίσει το δικαίωμα της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών της ΕΝΕ, δηλαδή των Νοσηλευτών ΤΕ, στην ιεραρχική εξέλιξη. Όσο αν αυτό θλίβει την κάθε Αλεξανδροπούλου. Όπως έκανε και για τα μεταπτυχιακά… Όσο για τα θεσμοθετημένα επαγγελματικά δικαιώματα σε παρακαλώ να δεις αυτά των αποφοίτων Διοίκησης Μονάδων Υγείας ΤΕΙ ή και άλλα πιθανόν και να τα συγκρίνεις με την πραγματικότητα που ζούμε… http://www.nurs.uoa.gr/fileadmin/nurs.uoa.gr/uploads/Nomothesia_Nosilefton/Proedrika_Diatagmata/ProedrikoDiatagma_351_FEK_1591989.pdf Άρθρο 4 παρ.3
Όλες οι εξελίξεις σε όλο το φάσμα της ιεραρχίας αναφέρονται μέσα στην κάθε φορά ισχύουσα νομοθεσία. Οπότε μάλλον κάθε φορά ο νομοθέτης αποφασίζει (κυβέρνηση) για αυτό και υποστηρίζω πως το θέμα είναι καθαρά ΠΟΛΙΤΙΚΟ!
Κατά τα άλλα, κι επειδή αναρωτιέται, κάποιος οφείλει να της απαντήσει ότι οι Νοσηλευτές ΤΕ, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, διδάσκονται Διοίκηση Νοσηλευτικών Μονάδων σε προπτυχιακό επίπεδο(!).
Εκείνος που απάντησε στην κ. Αλεξανδροπούλου από την ΕΝΕ , ας ρίξει μια ματιά στο προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών των ΤΕΙ. Η διοίκηση Νοσηλευτικών Μονάδων δε διδάσκεται μόνο σε μεταπτυχιακό επίπεδο.
Έχεις δίκιο για το προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών όμως επιμένω στην ποιοτική διαφορά.
Όσον αφορά τα τμήματα Διοίκησης και Οργάνωσης των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων(…) είναι σεβαστά μα άσχετα, εκτός αν προτείνει να τοποθετήσουμε στη διοίκηση των νοσηλευτικών υπηρεσιών πτυχιούχους των τμημάτων Οργάνωσης και Διοίκησης μόνο και μόνο γιατί είναι πτυχιούχοι πανεπιστημίου. Άσε που ανάλογα τμήματα Οργάνωσης και Διοίκησης υπάρχουν –αν είναι δυνατόν!- και στα ΤΕΙ. Αμφιβάλω αν οι απόφοιτοι των μεν και των δε, μπορούν να αντέξουν τη μυρωδιά του νοσηλευτικού τμήματος, όχι να οργανώσουν και διοικήσουν νοσηλευτική υπηρεσία.
Δύο παράγραφοι της επιστολής, αφιερώνονται στον «πειραματικό σχεδιασμό», την «πειραματική μελέτη» κοκ., και είναι αξιοσημείωτες.
Η κ. Αλεξανδροπούλου, με προκάλυμμα την επιστημονικοφάνεια, το σχολαστικισμό και την εντυπωσιοθηρία, παραλείπει να καταγράψει την «πειραματική μελέτη» που θα αποδεικνύει, έστω υποδεικνύει την αποτυχία των νοσηλευτών ΤΕ στη διοίκηση, την επιτυχία των νοσηλευτών ΠΕ στη διοίκηση, την απόλυτη ένδειξη για τοποθέτηση νοσηλευτών ΠΕ σε διοικητικά πόστα της νοσηλευτικής ιεραρχίας και την απόλυτη ένδειξη για τον αποκλεισμό των νοσηλευτών ΤΕ από αυτά τα πόστα.
Η κατάληψη θέσης ευθύνης και βέβαια απαιτεί επιστημονικό υπόβαθρο. Μόνο που οι Νοσηλευτές ΤΕ δεν στερούνται επιστημονικού υπόβαθρου και ο περί του αντιθέτου ισχυρισμός είναι απαράδεκτος έως κατάπτυστος.
Αυτές οι τελευταίες 3 γραμμές αποτελούν για εμένα την πεμπτουσία! Μια πεμπτουσία την οποία η πλειοψηφία της ΕΝΕ δεν φρόντισε να τονίσει. Η κατάληψη θέσης ευθύνης προφανώς και απαιτεί επιστημονικό υπόβαθρο και δη «γνωστική υποδομή πανεπιστημιακού επιπέδου»! Κι επειδή η διαφορά του επιστημονικού υποβάθρου μπορεί να είναι μικρή αλλά είναι υπαρκτή ανάμεσα σε ΠΕ & ΤΕ πρέπει να ενοποιήσουμε τα δυο επίπεδα δίνοντας τη δυνατότητα σε όσους θέλουν να αναβαθμιστούν.
Το επιστημονικό υπόβαθρο δεν ταυτίζεται αποκλειστικά με το πανεπιστήμιο μα με το σύνολο της Ανώτατης τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην οποία συνανήκουν τα ΤΕΙ, όπως ορίζεται από τους σχετικούς Νόμους και το Σύνταγμα.
Αυτό Άγγελε αφορά ΟΛΑ ΤΑ ΤΕΙ κι όπως φαντάζομαι συμφωνείς δεν ισχύει στην πράξη…
Τα «εμπειρικά παραδείγματα» που απαξιώνει η κ. Αλεξανδροπούλου δεν είναι άλλα από την κλινική πραγματικότητα τόσο των Νοσηλευτών ΤΕ όσο των Νοσηλευτών ΠΕ. Αν αυτή η κλινική πραγματικότητα δεν έπρεπε να ισχύει «τόσα χρόνια» είναι ένας ισχυρισμός καθαρά υποκειμενικός ο οποίος προκαλεί ερωτήματα. Κάτι δεν είναι απαραίτητο, αυτονόητο και λογικό επειδή ισχύει επί χρόνια να συνεχίσει να ισχύει…. Οι όποιες μεταρρυθμίσεις συνήθως ανατρέπουν όσα ισχύουν…. Και για αυτό άλλωστε ονομάζονται μεταρρυθμίσεις.
Ένα από αυτά συνίσταται στο εξής:
Ποιά η ευθύνη των Νοσηλευτών ΠΕ που ηγούνται επί δεκαετίες των Νοσηλευτικών Υπηρεσιών στην Ελλάδα, για τη διαμόρφωση της κλινικής πραγματικότητας, αλλιώς των «εμπειρικών δεδομένων» που, πάντα σύμφωνα με την κ. Αλεξανδροπούλου, «υπάρχει και η πιθανότητα να μην έπρεπε να ισχύει τόσα χρόνια»;
Εδώ κάνεις κάποιο λάθος. Οι Νοσηλευτές ΠΕ δεν ηγούνται επί δεκαετίες των Νοσηλευτικών υπηρεσιών. Όμως λάθη και μάλιστα σοβαρά έχουν γίνει! Για εμένα λάθος δεν ήταν η δημιουργία του τμήματος το οποίο αρχικά είχε συγκεκριμένο στόχο. Αφορούσε μόνο αποφοίτους ΤΕΙ και σκοπό είχε να στελεχώσει την διοίκηση και την εκπαίδευση. Το λάθος έγινε τη χρονιά που μπήκε στις δέσμες (1984 εάν δεν κάνω λάθος). Εκεί έπρεπε όλες οι σχολές των ΤΕΙ να πάνε στο πανεπιστήμιο. Και βεβαίως ΟΛΑ τα επόμενα χρόνια που όλοι μιλάμε για ενοποίηση την οποία όμως πολύ λίγοι εννοούν…. Κι εκεί έρχεται και κουμπώνει και το καθηγητικό κατεστημένο ανεξαρτήτως βαθμίδας!
Η απάντηση που η ίδια θα δώσει, μπορεί και να πονέσει το… επιστημονικό υπόβαθρο αυτής της, πανεπιστημιακού επιπέδου, ηγεσίας.
Οι «ωδίνες» φέρνουν τη νέα ζωή! Και για αυτή τη ΝΕΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ όλοι μας μπορούμε και πρέπει να έχουμε άποψη!
Άγγελος Βασιλάκης.
Νοσηλευτής (σκέτο).
Δημήτρης Δημητρέλλης
Νοσηλευτής (νέτο)
Άγγελος Βασιλάκης
Νοσηλευτής (σκέτο)
Δημήτρης Δημητρέλλης
Νοσηλευτής (νέτο)
Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά τους θα ‘ναι.
Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας…….
Εδώ και χρόνια γράφω και με γράφουν. η διοίκηση της ΕΝΕ, (όλοι όσοι προτείνουν ενιαία πανεπιστημιακή νοσηλευτική εκπαίδευση με πρόγραμμα «εξομοίωσης» για τους Νοσηλευτές ΤΕ), κατάφερε να υπονομεύσει με το χειρότερο τρόπο, όχι μόνο τις αντιφατικές και εκνευριστικά προχειρογραμμένες θέσεις της, αλλά και τη θέση των Νοσηλευτών ΤΕ όσον αφορά την εξέλιξή τους και όχι μόνο.
Όντας ένας από αυτούς που υπερασπίζομαι την ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση νομίζω ότι δικαιούμαι να σχολιάσω το κείμενό σου. Στο αντιφατικές και προχειρογραμμένες θα πρόσθετα και το «νομικίστικες». Αλήθεια όμως η εξέλιξη των Νοσηλευτών γενικά τι ποσοστό αφορά; Το 10%; Για αυτό το 10% σφαζόμαστε; Προφανώς, γιατί το υπόλοιπο 90% θα συνταξιοδοτηθεί ως κλινικός νοσηλευτής…. εάν προλάβει!
Η επιστολή της Μαριάνθης Αλεξανδροπούλου δεν έπεσε από τον ουρανό. Αποτελεί καρπό της στρατηγικής και τακτικής τού καθηγητικού κατεστημένου της ελληνικής νοσηλευτικής προς μία «ενιαία πανεπιστημιακή νοσηλευτική εκπαίδευση» που θα ισοπεδώσει τα δικαιώματα των Νοσηλευτών ΤΕ και ως τέτοια πρέπει να αναγνωστεί και απαντηθεί. Η διοίκηση της ΕΝΕ, πέρα από το συνήθη βερμπαλισμό της, αποφεύγει να το κάνει. Δεν είναι η πρώτη φορά και δε θα είναι η τελευταία.
Η επιστολή σίγουρα δεν έπεσε από τον ουρανό! Προκλήθηκε από το υπόμνημα της ΕΝΕ. Η εμμονή σου με το καθηγητικό κατεστημένο – το οποίο παρεμπιπτόντως αναγνωρίζεις πως υπάρχει και στα ΤΕΙ - είναι γνωστή. Όμως γιατί η αναβάθμιση όλων των νοσηλευτών σε αποφοίτους του πανεπιστημίου ισοπεδώνει τα δικαιώματα των ΤΕ; Αυτό πραγματικά δυσκολεύομαι να το κατανοήσω τη στιγμή μάλιστα που η ιστορία αφορά το 10% όλων των νοσηλευτών. Να τονίσω μάλιστα πως οι κάτοχοι μεταπτυχιακού πλέον είτε ΠΕ είτε ΤΕ μάλλον ξεπερνούν αυτό το ποσοστό. Με λίγα λόγια εάν ισχύσει το «ή» για όλους του υπαλλήλους ΤΕ σύντομα όλες οι θέσεις ευθύνης θα καλυφθούν από κατόχους μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών. Το θέμα σου βέβαια είναι η «εξομοίωση» και αυτό είναι γνωστό. Είσαι ο μόνος όμως που μιλάς για αυτόματη εξομοίωση. Μέχρι στιγμής ΟΥΔΕΙΣ ΑΛΛΟΣ. Και εγώ θα επαναλάβω πως ανάμεσα στο πανεπιστήμιο και τα ΤΕΙ υπάρχει σημαντική ποιοτική διαφορά έτσι ώστε οι απόφοιτοί τους να ξεκινούν τη σταδιοδρομία τους με διαφορετικά εφόδια. Το πώς ο καθένας θα τα αξιοποιήσει είναι δικό του πρόβλημα. Όπως αλήθεια είναι πως και ο οποιοσδήποτε κάτοχος διδακτορικού δεν είναι δεδομένο πως είναι ικανός για την όποια θέση ευθύνης. Η επιτυχία ή η αποτυχία δεν εξαρτάται αποκλειστικά από κανένα τίτλο σπουδών. Υπάρχει λοιπόν μια σχετικότητα σε όλα.
Η κ. Μαριάνθη Αλεξανδροπούλου, μπήκε σε βαθιά θλίψη κι έπειτα στον κόπο να γράψει αυτήν την επιστολή επειδή, όπως σημειώνει, «…οι συγκεκριμένες απόψεις της διοίκησης της ΕΝΕ δε δύνανται να προβληθούν(sic) αν δεν είναι επικυρωμένες από την ολότητα της ένωσης…».
Κατ’αρχήν συγχαρητήρια στη συνάδελφο, την οποία δεν γνωρίζω, η οποία μπήκε στη διαδικασία διατύπωσης γραπτής άποψης και δημοσιοποίησής της! Είναι κάτι που δυστυχώς στον χώρο μας δε συμβαίνει συχνά. Ελπίζω η κίνησή της αυτή να οδηγήσει και άλλους συναδέλφους στην διατύπωση της οποιασδήποτε άποψης.
Πρόκειται για μία απαράδεκτα καθυστερημένη και τραγικά επιλεκτική ένσταση και ευαισθητοποίηση. Γιατί, η άποψη της διοίκησης τής ΕΝΕ για «ενιαία πανεπιστημιακή νοσηλευτική», που και η ίδια επικαλείται, ουδέποτε τέθηκε υπόψη, ουδέποτε εγκρίθηκε από την «ολότητα της ενώσεως», και βέβαια, ουδέποτε διαμαρτυρήθηκε η κ. Αλεξανδροπούλου για την απουσία αυτής της έγκρισης και την «προβολή» αυτής της θέσης χωρίς έγκριση, παρά την πληθώρα σχετικών υπομνημάτων από τη διοίκηση της ΕΝΕ.
Τοποθετείς το θέμα γενικότερα και πολύ σωστά. Η αρχή της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας δίνει το δικαίωμα στους εκπροσώπους μιας μικρής μειοψηφίας των Νοσηλευτών να διοικούν το ρυθμιστικό μας φορέα. Δυστυχώς όμως αυτά ήταν τα αποτελέσματα των εκλογών του 2011 από όσους λίγους ψήφισαν. Το θέμα βέβαια είναι πως η πιθανότητα αυτή, η μη συμμετοχή στις εκλογές της ΕΝΕ να αλλάξει το 2014, μάλλον είναι μικρή… Για το θέμα της εκπαίδευσης βέβαια εάν θυμάσαι έχω ζητήσει την πραγματοποίηση μιας μορφής δημοψηφίσματος από την ΕΝΕ. Και αυτό γιατί τελικά επίσημα άποψη φορέα διαφορετική από την ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση δεν έχει καταγραφεί έστω κι αν αυτοί οι φορείς δεν εκπροσωπούν καμιά «ολότητα» αλλά ένα μέρος (μικρότερο ή μεγαλύτερο). Το ότι μέχρι σήμερα η συνάδελφος δεν είχε διαμαρτυρηθεί δημόσια για τη μη ανταπροσωπευτικότητα του συνόλου δεν σημαίνει πως με αφορμή το συγκεκριμένο ζήτημα δεν δικαιούται να το κάνει. Ποιος Νοσηλευτής εκτός από πολύ συγκεκριμένους μίλησε δημόσια για τις αναγνωρίσεις μεταπτυχιακών; Η σιωπή και ο φόβος καλύπτουν το μικρό νοσηλευτικό χωριό…
Η εξέλιξη των Νοσηλευτών ΤΕ σε όλο το φάσμα της διοικητικής ιεραχίας δεν αποτελεί «διεκδίκηση», όπως η ίδια σημειώνει, αλλά θεσμοθετημένο εδώ και δεκαετίες και κατοχυρωμένο επαγγελματικό δικαίωμα. Οποιαδήποτε νομολογία, οργανισμός νοσοκομείου ή ό,τι άλλο μπαίνει ως εμπόδιο στην ιεραρχική εξέλιξη των Νοσηλευτών ΤΕ, αποτελεί καταστρατήγηση αυτού του δικαιώματος και η διοίκηση της ΕΝΕ απαιτείται να καταγγείλει αυτή την καταστρατήγηση.
Μέχρι το 1992 «θεσμοθετημένο εδώ και δεκαετίες και κατοχυρωμένο επαγγελματικό δικαίωμα.» αποτελούσε και η εξέλιξη των βοηθών Νοσηλευτών. Μέχρι που ήρθε ο Ν.2071/92. Η ζωή μας εξελίσσεται άσχετα με το τι θεωρείται κατοχυρωμένο δικαίωμα. Μέχρι σήμερα ικανοποιητικός αριθμός ΠΕ δεν υπήρχε – σήμερα υπάρχει. Το ζητούμενο δεν είναι να μην πάρουν τις θέσεις ευθύνης οι ΠΕ, το ζητούμενο είναι να γίνουμε όλοι ΠΕ. Κι αν για την διοικητική υπηρεσία των αριθμών και των χρημάτων θεωρείται απαραίτητο για την κατάληψη θέσης ευθύνης να είσαι ΠΕ τότε για τη νοσηλευτική της φροντίδας και των ανθρώπινων ζωών μάλλον είναι εκ των ουκ άνευ. Γνωρίζεις βέβαια πως η άποψή μου είναι η άρση του αποκλεισμού αλλά με αποδοχή της διαφορετικότητας και αγώνα για ενοποίηση της εκπαίδευσης στο πανεπιστήμιο.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ποδοπατούνται δικαιώματα των Νοσηλευτών. Αν αυτή τη φορά, πάνω από τους Νοσηλευτές ΤΕ θέλουν να περάσουν οι Νοσηλευτές ΠΕ, όχι μόνο με τυφλό προβάδισμα αλλά και με τεχνητό φράγμα στην ιεραρχική εξέλιξη των Νοσηλευτών ΤΕ, η διοίκηση της ΕΝΕ, αντί να απαντάει με επιστολές, ας κάνει αυτό που ζητάει η κ. Αλεξανδροπούλου: Ας θέσει το συγκεκριμένο ζήτημα στην «ολότητα της ενώσεως». Να δούμε τι θα πει η πλειοψηφία αυτής της ολότητας και κυρίως ποιοί θα σεβαστούν αυτήν την πλειοψηφία που δεν είναι άλλη από τους Νοσηλευτές ΤΕ.
Όπως φαντάζεσαι δεν διαφωνώ στην πρότασή σου την οποία κι εγώ έχω κάνει όμως επειδή η εποχή είναι των «άκρων» πολύ φοβάμαι ότι το όποιο αποτέλεσμα δεν θα είναι αποτέλεσμα ώριμης σκέψης και μετριοπάθειας.
Μέχρι να μιλήσει, όμως, η «ολότητα», οι νέοι οργανισμοί των νοσοκομείων οφείλουν να σεβαστούν τα θεσμοθετημένα επαγγελματικά δικαιώματα των Νοσηλευτών ΤΕ. Επομένως, η διοίκηση της ΕΝΕ επιβάλλεται να προασπίσει το δικαίωμα της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών της ΕΝΕ, δηλαδή των Νοσηλευτών ΤΕ, στην ιεραρχική εξέλιξη. Όσο αν αυτό θλίβει την κάθε Αλεξανδροπούλου. Όπως έκανε και για τα μεταπτυχιακά… Όσο για τα θεσμοθετημένα επαγγελματικά δικαιώματα σε παρακαλώ να δεις αυτά των αποφοίτων Διοίκησης Μονάδων Υγείας ΤΕΙ ή και άλλα πιθανόν και να τα συγκρίνεις με την πραγματικότητα που ζούμε… http://www.nurs.uoa.gr/fileadmin/nurs.uoa.gr/uploads/Nomothesia_Nosilefton/Proedrika_Diatagmata/ProedrikoDiatagma_351_FEK_1591989.pdf Άρθρο 4 παρ.3
Όλες οι εξελίξεις σε όλο το φάσμα της ιεραρχίας αναφέρονται μέσα στην κάθε φορά ισχύουσα νομοθεσία. Οπότε μάλλον κάθε φορά ο νομοθέτης αποφασίζει (κυβέρνηση) για αυτό και υποστηρίζω πως το θέμα είναι καθαρά ΠΟΛΙΤΙΚΟ!
Κατά τα άλλα, κι επειδή αναρωτιέται, κάποιος οφείλει να της απαντήσει ότι οι Νοσηλευτές ΤΕ, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, διδάσκονται Διοίκηση Νοσηλευτικών Μονάδων σε προπτυχιακό επίπεδο(!).
Εκείνος που απάντησε στην κ. Αλεξανδροπούλου από την ΕΝΕ , ας ρίξει μια ματιά στο προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών των ΤΕΙ. Η διοίκηση Νοσηλευτικών Μονάδων δε διδάσκεται μόνο σε μεταπτυχιακό επίπεδο.
Έχεις δίκιο για το προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών όμως επιμένω στην ποιοτική διαφορά.
Όσον αφορά τα τμήματα Διοίκησης και Οργάνωσης των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων(…) είναι σεβαστά μα άσχετα, εκτός αν προτείνει να τοποθετήσουμε στη διοίκηση των νοσηλευτικών υπηρεσιών πτυχιούχους των τμημάτων Οργάνωσης και Διοίκησης μόνο και μόνο γιατί είναι πτυχιούχοι πανεπιστημίου. Άσε που ανάλογα τμήματα Οργάνωσης και Διοίκησης υπάρχουν –αν είναι δυνατόν!- και στα ΤΕΙ. Αμφιβάλω αν οι απόφοιτοι των μεν και των δε, μπορούν να αντέξουν τη μυρωδιά του νοσηλευτικού τμήματος, όχι να οργανώσουν και διοικήσουν νοσηλευτική υπηρεσία.
Δύο παράγραφοι της επιστολής, αφιερώνονται στον «πειραματικό σχεδιασμό», την «πειραματική μελέτη» κοκ., και είναι αξιοσημείωτες.
Η κ. Αλεξανδροπούλου, με προκάλυμμα την επιστημονικοφάνεια, το σχολαστικισμό και την εντυπωσιοθηρία, παραλείπει να καταγράψει την «πειραματική μελέτη» που θα αποδεικνύει, έστω υποδεικνύει την αποτυχία των νοσηλευτών ΤΕ στη διοίκηση, την επιτυχία των νοσηλευτών ΠΕ στη διοίκηση, την απόλυτη ένδειξη για τοποθέτηση νοσηλευτών ΠΕ σε διοικητικά πόστα της νοσηλευτικής ιεραρχίας και την απόλυτη ένδειξη για τον αποκλεισμό των νοσηλευτών ΤΕ από αυτά τα πόστα.
Η κατάληψη θέσης ευθύνης και βέβαια απαιτεί επιστημονικό υπόβαθρο. Μόνο που οι Νοσηλευτές ΤΕ δεν στερούνται επιστημονικού υπόβαθρου και ο περί του αντιθέτου ισχυρισμός είναι απαράδεκτος έως κατάπτυστος.
Αυτές οι τελευταίες 3 γραμμές αποτελούν για εμένα την πεμπτουσία! Μια πεμπτουσία την οποία η πλειοψηφία της ΕΝΕ δεν φρόντισε να τονίσει. Η κατάληψη θέσης ευθύνης προφανώς και απαιτεί επιστημονικό υπόβαθρο και δη «γνωστική υποδομή πανεπιστημιακού επιπέδου»! Κι επειδή η διαφορά του επιστημονικού υποβάθρου μπορεί να είναι μικρή αλλά είναι υπαρκτή ανάμεσα σε ΠΕ & ΤΕ πρέπει να ενοποιήσουμε τα δυο επίπεδα δίνοντας τη δυνατότητα σε όσους θέλουν να αναβαθμιστούν.
Το επιστημονικό υπόβαθρο δεν ταυτίζεται αποκλειστικά με το πανεπιστήμιο μα με το σύνολο της Ανώτατης τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην οποία συνανήκουν τα ΤΕΙ, όπως ορίζεται από τους σχετικούς Νόμους και το Σύνταγμα.
Αυτό Άγγελε αφορά ΟΛΑ ΤΑ ΤΕΙ κι όπως φαντάζομαι συμφωνείς δεν ισχύει στην πράξη…
Τα «εμπειρικά παραδείγματα» που απαξιώνει η κ. Αλεξανδροπούλου δεν είναι άλλα από την κλινική πραγματικότητα τόσο των Νοσηλευτών ΤΕ όσο των Νοσηλευτών ΠΕ. Αν αυτή η κλινική πραγματικότητα δεν έπρεπε να ισχύει «τόσα χρόνια» είναι ένας ισχυρισμός καθαρά υποκειμενικός ο οποίος προκαλεί ερωτήματα. Κάτι δεν είναι απαραίτητο, αυτονόητο και λογικό επειδή ισχύει επί χρόνια να συνεχίσει να ισχύει…. Οι όποιες μεταρρυθμίσεις συνήθως ανατρέπουν όσα ισχύουν…. Και για αυτό άλλωστε ονομάζονται μεταρρυθμίσεις.
Ένα από αυτά συνίσταται στο εξής:
Ποιά η ευθύνη των Νοσηλευτών ΠΕ που ηγούνται επί δεκαετίες των Νοσηλευτικών Υπηρεσιών στην Ελλάδα, για τη διαμόρφωση της κλινικής πραγματικότητας, αλλιώς των «εμπειρικών δεδομένων» που, πάντα σύμφωνα με την κ. Αλεξανδροπούλου, «υπάρχει και η πιθανότητα να μην έπρεπε να ισχύει τόσα χρόνια»;
Εδώ κάνεις κάποιο λάθος. Οι Νοσηλευτές ΠΕ δεν ηγούνται επί δεκαετίες των Νοσηλευτικών υπηρεσιών. Όμως λάθη και μάλιστα σοβαρά έχουν γίνει! Για εμένα λάθος δεν ήταν η δημιουργία του τμήματος το οποίο αρχικά είχε συγκεκριμένο στόχο. Αφορούσε μόνο αποφοίτους ΤΕΙ και σκοπό είχε να στελεχώσει την διοίκηση και την εκπαίδευση. Το λάθος έγινε τη χρονιά που μπήκε στις δέσμες (1984 εάν δεν κάνω λάθος). Εκεί έπρεπε όλες οι σχολές των ΤΕΙ να πάνε στο πανεπιστήμιο. Και βεβαίως ΟΛΑ τα επόμενα χρόνια που όλοι μιλάμε για ενοποίηση την οποία όμως πολύ λίγοι εννοούν…. Κι εκεί έρχεται και κουμπώνει και το καθηγητικό κατεστημένο ανεξαρτήτως βαθμίδας!
Η απάντηση που η ίδια θα δώσει, μπορεί και να πονέσει το… επιστημονικό υπόβαθρο αυτής της, πανεπιστημιακού επιπέδου, ηγεσίας.
Οι «ωδίνες» φέρνουν τη νέα ζωή! Και για αυτή τη ΝΕΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ όλοι μας μπορούμε και πρέπει να έχουμε άποψη!
Άγγελος Βασιλάκης.
Νοσηλευτής (σκέτο).
Δημήτρης Δημητρέλλης
Νοσηλευτής (νέτο)
