ΠΕΡΙ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑΤΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ...

ΠΙΣΩ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ;;;;;; Ο εκσυγχρονισμός του 2071/92
Ο νόμος 2071/1992 http://enosigi.gr/files/FEK2071%20-%201992.pdf είναι ένας νόμος που αφορά συνολικά τον εκσυγχρονισμό του συστήματος υγείας και ο οποίος σε μεγάλο του μέρος έχει πλέον καταργηθεί. Ανάμεσα στα διάφορα κεφάλαιά του που αφορούν τη λειτουργία υπηρεσιών της κεντρικής διοίκησης του ΥΥΚΑ, το ΚΕΣΥ, την ΠΦΥ, το ΕΚΑΒ, τα νοσοκομεία, τους ιατρούς, την ψυχική υγεία και άλλες διατάξεις υπάρχει και το κεφάλαιο Ζ που αναφέρεται στην «Αναβάθμιση των Νοσηλευτικών υπηρεσιών» και αποτελείται από 14 άρθρα. Αναλυτικά οι τίτλοι αυτών των άρθρων:
102: Αναδιοργάνωση δομής και λειτουργίας. Σε αυτό αναφέρεται η δημιουργία κλάδου Νοσηλευτών/ μαιευτών/ επισκεπτών που ουδέποτε υλοποιήθηκε.
103: Θέσεις Νοσηλευτικού προσωπικού. Το προς τροποποίηση…
104:Νοσηλευτική ειδικότητα μαιών
105: Ειδικό επίδομα και ειδική άδεια
106:ΕΣΑΝ
107: Μετάταξη εκπαιδευτικού προσωπικού των πρωην ανωτέρων σχολών
108 – 113: ΜΤΕΝΣ
114: Κώδικας δεοντολογίας
115: Νοσηλευτική Επιτροπή
Τα άρθρα που ουσιαστικά έστω και με προσθήκες ισχύουν έως σήμερα είναι τα 103/105/106/115. Στους πρόσφατούς οργανισμούς θυμηθήκαμε και τη Νοσηλευτική Επιτροπή των νοσοκομείων… Είναι λοιπόν ένας πολύ ΓΕΝΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ που αφορά συνολικά την υγεία αλλά και τη Νοσηλευτική.
Το άρθρο με το οποίο θα ασχοληθούμε και βρίσκεται στην επικαιρότητα λόγω της φημολογούμενης τροποποίησης είναι το 103. Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο 103 :
1. Θέσεις νοσηλευτών, καταλαμβάνουν μόνο όσοι φέρουν τίτλο και άδεια άσκησης επαγγέλματος νοσηλευτή.
2. Οργανικές θέσεις νοσηλευτών ΠΕ και ΤΕ, δεν μεταφέρονται σε υποδεέστερο κλάδο.
3. Θέσεις διευθυντών, τομεαρχών, προϊσταμένων και υπευθύνων της νοσηλευτικής υπηρεσίας, νοσηλευτικών ιδρυμάτων και κέντρων υγείας, καταλαμβάνονται από νοσηλευτές ΠΕ και ΤΕ, με εξαίρεση τα μαιευτικά τμήματα και τα κοινωνικής ιατρικής στα οποία προΐστανται μαίες και επισκέπτες αντιστοίχως.
4. Για μια 5ετία από την εφαρμογή μπορεί λόγω μη προσέλευσης Νοσηλευτών το 25% των θέσεων να καλύπτονται από Βοηθούς Νοσηλευτών
‘Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό ο κάθε νόμος αλλά και η βούληση του νομοθέτη αναλύεται μέσα στο πλαίσιο και τα δεδομένα της χρονικής στιγμής που αυτός ψηφίζεται. Το συγκεκριμένο άρθρο λοιπόν:
1. Θέσεις νοσηλευτών, καταλαμβάνουν μόνο όσοι φέρουν τίτλο και άδεια άσκησης επαγγέλματος νοσηλευτή. Περιχαρακώνει και προστατεύει τον τίτλο του Νοσηλευτή ξεκαθαρίζοντας ένα τοπίο που σε πολλά νοσοκομεία που τότε είχαν δημοσιοποιηθεί ήταν ιδιαίτερα ομιχλώδες κυρίως όσον αφορά τις μαίες και τις επισκέπτριες που κατείχαν θέσεις Νοσηλευτών άλλα και στον χώρο του ιδιωτικού τομέα καθώς δεν προσδιορίζει ότι αφορά αποκλειστικά το δημόσιο.Άλλωστε έχει κατά καιρούς χρησιμοποιηθεί και στον ιδιωτικό τομέα.
2. Οργανικές θέσεις νοσηλευτών ΠΕ και ΤΕ, δεν μεταφέρονται σε υποδεέστερο κλάδο. Καταργεί έστω και σε ένα ποσοστό την μεταφορά θέσεων που ως τακτική έως τότε ίσχυε.
3. Θέσεις διευθυντών, τομεαρχών, προϊσταμένων και υπευθύνων της νοσηλευτικής υπηρεσίας, νοσηλευτικών ιδρυμάτων και κέντρων υγείας, καταλαμβάνονται από νοσηλευτές ΠΕ και ΤΕ, με εξαίρεση τα μαιευτικά τμήματα και τα κοινωνικής ιατρικής στα οποία προΐστανται μαίες και επισκέπτες αντιστοίχως. Ξεκαθαρίζει το ποιοι καταλαμβάνουν ιεραρχικές θέσεις κυρίως ως προς τις μαίες/ επισκέπριες αλλά και τους Βοηθούς Νοσηλευτών οι οποίοι, έως τότε, με βάση το ΔΥ κώδικα είχαν την δυνατότητα εξέλιξης. Η συγκεκριμένη παράγραφος δεν υπεισέρχεται στην ουσία της διαδικασία κρίσης αλλά αυτό που κάνει είναι ότι ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΙ το εύρος που αναφερόταν στον ΔΥ κώδικα και με βάση τον οποίο αυτές τις θέσεις μπορούσαν να καταλάβουν τόσο οι Μαίες και Επισκέπτριες ως συναφής κλάδος όσο και οι Βοηθοί Νοσηλευτών. Προσδιορίζει λοιπόν αποκλειστικά τον επαγγελματικό τίτλο και τίποτα περισσότερο
4. Για μια 5ετία από την εφαρμογή μπορεί λόγω μη προσέλευσης Νοσηλευτών το 25% των θέσεων να καλύπτονται από Βοηθούς Νοσηλευτών. Αφήνει ένα παράθυρο συγκεκριμένου χρονικού ορίζοντα για να μην υπάρχουν κενές θέσεις και να στελεχωθεί το ΕΣΥ. Τότε δεν υπήρχαν οι 10.000 περίπου άνεργοι που υπάρχουν σήμερα…
Συνήθως οι «ειδικοί» νόμοι προσδιορίζουν και περιορίζουν το εύρος εφαρμογής ενός γενικού νόμου επί συγκεκριμένων ζητημάτων. Έτσι ακριβώς για πολύ συγκεκριμένους λόγους της τότε εποχής που αναφέρθηκαν ο Ν.2071 περιόριζε το εύρος του ΔΥ κώδικα. Σήμερα με την ιστορία του «προβαδίσματος» μαθαίνουμε από το σύλλογο αποφοίτων Νοσηλευτικής ΕΚΠΑ πως υπάρχει έτοιμη διάταξη με το ακόλουθο περιεχόμενο:
«4. Το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 103 του νόμου ν. 2071/1992 (123 Α΄) αντικαθίσταται ως εξής: Θέσεις διευθυντών, τομεαρχών, προϊσταμένων και υπευθύνων της νοσηλευτικής υπηρεσίας, νοσηλευτικών ιδρυμάτων και κέντρων υγείας, καταλαμβάνονται από νοσηλευτές ΠΕ ή ΤΕ χωρίς μεταξύ τους προβάδισμα, με εξαίρεση τα μαιευτικά τμήματα και τα κοινωνικής ιατρικής στα οποία προΐστανται μαίες και επισκέπτες αντιστοίχως.»
Για ένα θέμα λοιπόν που έχει προκύψει με την έκδοση των οργανισμών σε όλα τα νοσοκομεία ερχόμαστε σε έναν ειδικό νόμο του 1992, ο οποίος όμως είναι άσχετος με την διαδικασία των κρίσεων και προσθέτουμε την απάλειψη του προβαδίσματος της κατηγορίας ΠΕ.. Γιατί άραγε; Για να μπορούμε να προστρέχουμε σε αυτόν χωρίς πιθανόν να ερχόμαστε σε κόντρα με το υπουργείο διοικητικής μεταρρύθμισης που πιθανόν θέλει ενιαίους κανόνες στη δημόσια διοίκηση; Και ταυτόχρονα με όχι κάτι ΕΝΤΕΛΩΣ ΝΕΟ που θα μπορούσε να προκαλέσει τριβές μεταξύ των υπουργείων. Τι πιο σαφές από μια παράγραφο που θα έλεγε:
« Θέσεις ευθύνης μετά από κρίση, στη Νοσηλευτική Υπηρεσία των νοσηλευτικών ιδρυμάτων και ΚΥ καταλαμβάνουν Νοσηλευτές ΠΕ ή ΤΕ ανεξαρτήτως προβαδίζουσας κατηγορίας» Γιατί δεν προωθείται αυτό το απόλυτα σαφές και απλό; Προσκρούει κάπου; Γιατί η τροποποίηση σε άρθρο του 1992 μου φαίνεται ιδιαίτερα περίεργη.
Ταυτόχρονα συνήθως όπως ανέφερα παραπάνω ο ειδικός νόμος κάνει πιο συγκεκριμένα και περιορίζει κάποια πράγματα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε διεύρυνση κι όχι περιορισμό.
Η επιχειρούμενη τροποποίηση του Ν.2071/92 εάν όντως ισχύει αποτελεί μια ουσιαστική μετάλλαξη στο πνεύμα και το γράμμα του νομοθέτη και με αυτή την έννοια με βρίσκει απόλυτα αντίθετο. Επειδή το θέμα είναι καθαρά ΠΟΛΙΤΙΚΟ όπως έχω γράψει και άπτεται αποκλειστικά του ΥΥΚΑ ας νομοθετήσει μια ΝΕΑ διάταξη η οποία θα εξαλείφει το προβάδισμα. Οι πλάγιοι τρόποι ουδέποτε μου άρεσαν.
Κλείνοντας θα επαναλάβω πως άποψή μου είναι να υπάρξει μια προσωρινή συμβιβαστική λύση έως ότου επιτευχθεί η ενοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ……

Σχολιασμός επί τη υπομνήματος της ΕΝΕ προς τα πολιτικά κόμματα για τις κρίσεις των Νοσηλευτών (12-4-2013)

ΥΠΟΜΝΗΜΑ
Εισαγωγικά
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Νοσηλευτών Ελλάδος (ΕΝΕ) επιθυμεί δια του παρόντος να παρέμβει επί του κρίσιμου ζητήματος των κρίσεων και της επιλογής υπαλλήλων – νοσηλευτών για την κατάληψη των θέσεων ευθύνης των νοσηλευτικών υπηρεσιών όλων των νοσοκομείων της χώρας.
Βασική θέση της ΕΝΕ αποτελεί η δυνατότητα κατάληψης θέσεων διευθυντών, τομεαρχών (ήτοι υποδιευθυντών) και προϊσταμένων των νοσηλευτικών υπηρεσιών από νοσηλευτές τόσο της κατηγορίας ΠΕ, όσο και της κατηγορίας ΤΕ, χωρίς την καθιέρωση κάποιας μορφής προβαδίσματος της μιας κατηγορίας έναντι της άλλης, πέραν αυτού που ήδη προβλέπεται από τον Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα.
Στο κείμενο που ακολουθεί παρατίθεται η επιχειρηματολογία, που είναι ικανή να στηρίξει βασίμως την θέση αυτή της ΕΝΕ. Το υπόμνημα ολοκληρώνεται με την διατύπωση πρότασης περί εισαγωγής ειδικής νομοθετικής διάταξης στην ελληνική έννομη τάξη, που θα ρυθμίζει κατ’αποκλειστικότητα το ως άνω ειδικό ζήτημα, θα αίρει τις πάσης φύσεως υπαρκτές ερμηνευτικές αμφιβολίες και θα υπερισχύει κάθε άλλης αντιθέτου διατάξεως.
Διατύπωση συγκεκριμένης πρότασης για νομοθετική διάταξη στο τέλος του υπομνήματος δεν βρήκα. Μπορεί να υπονοείται αλλά δεν αναφέρεται.

1. Αφετηρία του προβληματισμού της ΕΝΕ αποτελούν οι διατάξεις του εδαφίου α΄ της παραγράφου 7 του άρθρου 84 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα, όπως ισχύουν μετά την αντικατάστασή τους από τις διατάξεις του άρθρου πρώτου του Νόμου 3839/2010, σύμφωνα με τις οποίες «με τους οργανισμούς των οικείων υπηρεσιών καθορίζονται οι κλάδοι ΠΕ, TE και ΔΕ, των οποίων οι υπάλληλοι κρίνονται για την κατάληψη θέσεων προϊσταμένων των κατά περίπτωση οργανικών μονάδων ανάλογα με την ειδικότητα του κλάδου και το αντικείμενο των συγκεκριμένων οργανικών μονάδων». Εφόσον αναφέρονται και οι κατηγορίες ΠΕ,ΤΕ,ΔΕ σημαίνει πως οι οργανισμοί μπορούν να καθορίζουν όποια κατηγορία-ιες θέλουν.
Αναμφίβολα πρόκειται περί εξουσιοδοτικών διατάξεων προς την κανονιστικώς δρώσα διοίκηση για τον προσδιορισμό των κλάδων και κατηγοριών, από τους οποίους δύνανται να προέρχονται οι προϊστάμενοι των κατά περίπτωση οργανικών μονάδων. Συμφωνώ απόλυτα, και κατηγοριών!
Σημειωτέον, ότι οι παραπάνω εξουσιοδοτικές διατάξεις έχουν συγκεκριμένα όρια, που αναφέρονται – προσδιορίζονται ρητώς και είναι η ειδικότητα του κλάδου και το αντικείμενο των συγκεκριμένων οργανικών μονάδων. Με άλλα λόγια, δυνάμει των επίμαχων διατάξεων δεν παρέχεται προς την κανονιστικώς δρώσα διοίκηση απόλυτη ελευθερία επιλογής των κλάδων και των κατηγοριών προέλευσης των προϊσταμένων, αλλά τίθεται ένας σαφής περιορισμός, που λειτουργεί εν προκειμένω ως κατευθυντήρια οδηγία ή άλλως ως δεσμευτική υπόδειξη προς την διοίκηση εν σχέσει με την χρήση της παρεχομένης νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως. Αυθαίρετο συμπέρασμα.
Είναι, δε, αυτονόητο, ότι η καθ’υπέρβαση των ως άνω ορίων της εξουσιοδότησης θέσπιση διατάξεων κανονιστικού περιεχομένου καθιστά αυτές ακυρωτέες, ενόψει της πάγιας ερμηνευτικής προσέγγισης των διατάξεων του άρθρου 43 του Συντάγματος από τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η προσβολή, δε, διατάξεων κανονιστικού περιεχομένου, ως γνωστόν, δύναται να γίνει είτε ευθέως, είτε παρεμπιπτόντως.
Απόλυτα συναφείς είναι και οι διατάξεις της παραγράφου 9 του άρθρου 10 του Νόμου 4024/2011, σύμφωνα με τις οποίες «με την προκήρυξη για την επιλογή προϊσταμένων, που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 11 του παρόντος νόμου, καθορίζονται οι κλάδοι ΠΕ, ΤΕ και ΔΕ, των οποίων οι υπάλληλοι κρίνονται για την κατάληψη θέσεων προϊσταμένων των κατά περίπτωση οργανικών μονάδων ανάλογα με την ειδικότητα του κλάδου και το αντικείμενο των συγκεκριμένων οργανικών μονάδων».
Η παρ.9 του άρθρου 10:
9.Με την προκήρυξη για την επιλογή προϊσταμένων, που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 11 του παρόντος νόμου, καθορίζονται οι κλάδοι ΓΙΕ, TE και ΔΕ, των οποίων οι υπάλληλοι κρίνονται για την κατάληψη θέσεων προϊσταμένων των κατά περίπτωση οργανικών μονάδων ανάλογα με την ειδικότητα του κλάδου και το αντικείμενο των συγκεκριμένων οργανικών μονάδων. Στις περιπτώσεις πλήρωσης θέσεων προϊσταμένων οργανικών μονάδων που δεν υπάγονται στις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 11 του παρόντος νόμου, οι κλάδοι καθορίζονται, μέχρι την έκδοση των υπουργικών αποφάσεων που προβλέπονται από τις διατάξεις της παραγράφου 2 του ίδιου άρθρου, με τους οργανισμούς των οικείων υπηρεσιών. Μετά την έκδοση των αποφάσεων οι κλάδοι καθορίζονται με την προκήρυξη. Οργανικές μονάδες είναι η Γενική Διεύθυνση, η Διεύθυνση και το Τμήμα.

Και άρθρο 11 που αναφέρεται:
Άρθρο 11
Προκήρυξη για την επιλογή προϊσταμένων
1.Οι διατάξεις του άρθρου 86 του Υπαλληλικού Κώδικα που αφορούν στην έκδοση κοινής απόφασης προκήρυξης του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και του οικείου Υπουργού και προκειμένου για Ν.Π.Δ.Δ. του Υπουργού που το εποπτεύει, με την οποία προσδιορίζονται οι κενές θέσεις προϊσταμένων Γενικών Διευθύνσεων και καθορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις συμμετοχής στη διαδικασία της επιλογής, προκειμένου να επιλεγούν οι προϊστάμενοι Γενικών Διευθύνσεων, ισχύουν και για την επιλογή προϊσταμένων οργανικών μονάδων επιπέδου Διεύθυνσης, καθώς και Τμήματος διοικητικών και οικονομικών υπηρεσιών και υπηρεσιών πληροφορικής.
2.Με κοινή απόφαση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και των οικείων κατά περίπτωση Υπουργών, οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου του παρόντος άρθρου μπορούν να επεκτείνονται και για την επιλογή των προϊσταμένων οργανικών μονάδων επιπέδου τμήματος πέραν των όσων αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.
Διαβάζοντας τα ανωτέρω άρθρα η επόμενη παράγραφος ξεκινάει κατά την άποψή μου με την σωστή λέξη «Καθ’ερμηνεία» η οποία όμως δεν θεωρώ πως είναι και η μόνη σωστή καθώς ο οποιοσδήποτε μπορεί να τα αναγνώσει και με διαφορετικό τρόπο. Άρα δεν αποτελεί επιχείρημα.

Καθ’ερμηνεία, λοιπόν, των προαναφερθεισών διατάξεων του άρθρου 84 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα έχει κριθεί, ότι ο καθορισμός με τον οργανισμό μιας υπηρεσίας των κλάδων ΠΕ, ΤΕ, ΔΕ, των οποίων οι υπάλληλοι κρίνονται για την κατάληψη θέσεων προϊσταμένων των οργανικών της μονάδων γίνεται ανάλογα όχι με το επίπεδο του κλάδου, αλλά με την ειδικότητα και το αντικείμενο κάθε μιας από τις μονάδες αυτές. Έτσι, μπορεί με τον οργανισμό να αποκλεισθούν οι υπάλληλοι μιας ή και δύο κατηγοριών, (εάν όντως εννοεί ο συγγραφέας κατηγορίες κι όχι κλάδους τότε συνηγορεί στην αντίθετη άποψη – του αποκλεισμού) ανεξαρτήτως επιπέδου των κατηγοριών αυτών, εφόσον η ειδικότητά τους δεν έχει ή έχει λιγότερη συνάφεια με το αντικείμενο εργασιών της συγκεκριμένης οργανικής μονάδας. Δεν μπορεί, όμως, να αποκλεισθούν οι υπάλληλοι μιας από τις ίδιες κατηγορίες (ίδιες κατηγορίες ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ) που έχουν την ίδια ή συναφή ειδικότητα με άλλη κατηγορία, που με τον οργανισμό καθορίστηκε ότι επιλέγει προϊστάμενο στη μονάδα αυτή (ΔΕφΑθ 949/1990).
Μάλλον μπερδεύτηκαν οι κατηγορίες με τους κλάδους….
Με άλλα λόγια, και ενόψει της αυτονόητης ανάγκης αντιστοίχησης της ειδικότητας του κλάδου με το αντικείμενο της υπηρεσίας, στο πλαίσιο της καθιερούμενης με το άρθρο 4 του Συντάγματος αρχής της ισότητας δεν μπορεί να αποκλείονται αδικαιολόγητα υπάλληλοι μιας κατηγορίας, που έχουν την ίδια ή συναφή ειδικότητα με άλλη κατηγορία από την οποία επιλέγονται οι προϊστάμενοι (ΔΕφΘεσ 243/2002).
Ο αποκλεισμός συναφών ειδικοτήτων (Μαίες/ Επισκέπτες) της ίδιας κατηγορίας ΤΕ που μάλιστα στο ΙΚΑ άνηκαν και σε κοινό κλάδο είναι άραγε ενάντια στο σύνταγμα; Νομίζω πως γίνεται κατανοητό πως και οι δυο ανωτέρω παράγραφοι μπερδεύουν τον αναγνώστη και δεν στηρίζουν απολύτως τίποτα…


2. Σε συνέχεια των ανωτέρω γενικού περιεχομένου παρατηρήσεων η σκέψη μας πρέπει να επικεντρωθεί στην ειδικότητα της περίπτωσης των νοσηλευτών των κατηγοριών ΠΕ και ΤΕ, συνακόλουθα, δε, και των νοσηλευτικών υπηρεσιών ως οργανικών μονάδων, που επιτάσσει την ομοιόμορφη αντιμετώπισή τους και αποκλείει την δυνατότητα καθιέρωσης προβαδίσματος (στη διαδικασία των κρίσεων) υπέρ της μιας ή της άλλης κατηγορίας στο πλαίσιο εκπόνησης των επιμέρους οργανισμών κατ’εφαρμογή των εξουσιοδοτικών διατάξεων του άρθρου 84§7 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα.
Το επιχείρημα είναι αίολο! Θα επαναλάβω πως το όλο θέμα αποτελεί ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ!
Α. Πιο συγκεκριμένα, ο νομοθέτης έχει επιφυλάξει ένα ιδιαίτερο – εξαιρετικό καθεστώς εν σχέσει με την εν γένει υπηρεσιακή αντιμετώπιση των νοσηλευτών. Εν προκειμένω χρήζουν μνείας οι διατάξεις του άρθρου 103§1 του Νόμου 2071/1992 (Εκσυγχρονισμός και Οργάνωση Συστήματος Υγείας, ΦΕΚ Α΄ 123/1992), σύμφωνα με τις οποίες, «θέσεις νοσηλευτών, καταλαμβάνουν μόνο όσοι φέρουν τίτλο και άδεια άσκησης επαγγέλματος νοσηλευτή. Οργανικές θέσεις νοσηλευτών ΠΕ και ΤΕ, δεν μεταφέρονται σε υποδεέστερο κλάδο. Θέσεις διευθυντών, τομεαρχών, προϊσταμένων και υπευθύνων της νοσηλευτικής υπηρεσίας, νοσηλευτικών ιδρυμάτων και κέντρων υγείας, καταλαμβάνονται από νοσηλευτές ΠΕ και ΤΕ, με εξαίρεση τα μαιευτικά τμήματα και τα κοινωνικής ιατρικής στα οποία προΐσταται μαίες και επισκέπτες αντιστοίχως».
Εκ των ανωτέρω ειδικών διατάξεων καθίσταται προφανές, ότι ο νομοθέτης επιθυμεί την κατάληψη των θέσεων ευθύνης των νοσηλευτικών υπηρεσιών τόσο από τους νοσηλευτές της κατηγορίας ΠΕ, όσο και από εκείνους της κατηγορίας ΤΕ, χωρίς την εισαγωγή κάποιας μορφής διάκρισης μεταξύ των.
Αυτό αποτελεί μια αυθαίρετη ερμηνεία και η διατύπωση του νόμου 2071 σαφώς και δεν αποκλείει την θέσπιση προβαδίσματος.

Β. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 5§2 Α του Νόμου 1579/1985 (Ρυθμίσεις για την εφαρμογή και ανάπτυξη του Εθνικού Συστήματος Υγείας και άλλες διατάξεις, ΦΕΚ Α΄ 217/1985), «από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου καθιερώνεται ο επαγγελματικός τίτλος του νοσηλευτή και νοσηλεύτριας στους πτυχιούχους ή διπλωματούχους των: α) Τμημάτων νοσηλευτικής Α.Ε.Ι. β) Νοσηλευτικών τμημάτων Τ.Ε.Ι. γ)(…)».
Όπως σαφώς προκύπτει εκ των ανωτέρω διατάξεων, ο νομοθέτης ήδη από το έτος 1985 προβλέπει ρητώς την απονομή του αυτού επαγγελματικού τίτλου του νοσηλευτή τόσο στους αποφοίτους των ΑΕΙ, όσο και στους αποφοίτους των ΤΕΙ, αναγνωρίζοντας, προφανώς, την ομοιότητα των τυπικών προσόντων τους.
Το αναφερόμενο ως «προφανές» προσκρούει στην υπαρκτή διαφοροποίηση των δυο κατηγοριών ΠΕ & ΤΕ , τη διαφορετική μισθολογική και βαθμολογική τους εξέλιξη, κάτι που το καθιστά ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ.

Γ. Συναφώς προβάλλεται, ότι δυνάμει των διατάξεων του Νόμου 3252/2004 συστήθηκε η Ένωση Νοσηλευτών Ελλάδος ως ΝΠΔΔ και δη ως επαγγελματικός σύλλογος όλων των νοσηλευτών της χώρας, προβλεπομένης της υποχρεωτικής εγγραφής αυτών στα μητρώα της. Σύμφωνα, λοιπόν, με τις διατάξεις του άρθρου 3§2 του Νόμου 3252/2004, «τακτικά μέλη της Ε.Ν.Ε. είναι υποχρεωτικά όλοι οι νοσηλευτές που είναι απόφοιτοι: α) Τμημάτων Νοσηλευτικών A.E.I., β) Νοσηλευτικών Τμημάτων T.E.I., γ)(…)».
Εκ των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται, ότι ο νομοθέτης επιφυλάσσει ή άλλως διασφαλίζει εν τοις πράγμασι το ίδιο καθεστώς μεταχείρισης στις κρίσεις για τους νοσηλευτές, τόσο της κατηγορίας ΠΕ, όσο και της κατηγορίας ΤΕ. Η υποχρέωση αμφοτέρων, όπως εγγραφούν στον ίδιο επαγγελματικό σύλλογο – ΝΠΔΔ υποδηλώνει με ξεκάθαρο τρόπο, ότι υπάρχει σαφής πρόθεση εξομοίωσης αυτών εξ απόψεως επαγγελματικών προσόντων και εν γένει ασκήσεως του νοσηλευτικού επαγγέλματος.
Η υποχρέωση εγγραφής όλων των Νοσηλευτών στην ΕΝΕ αφορά τον συνολικό έλεγχο του επαγγέλματος μιας και αυτή αποτελεί ρυθμιστικό όργανο αλλά και μια σαφή πρόθεση ενοποίησης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η όποια πρόθεση και το όποιο μέλλον δεν μπορεί να αποτελεί επιχείρημα για το τι αποφάσεις θα πάρει κανείς σήμερα υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες

Δ. Περαιτέρω, σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 1 του Νόμου 4009/2011 (Δομή, λειτουργία, διασφάλιση της ποιότητας των σπουδών και διεθνοποίηση των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, ΦΕΚ Α΄ 195/2011) «Η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται από τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Α.Ε.Ι). (…).
Η ανώτατη εκπαίδευση αποτελείται από δύο παράλληλους τομείς: α) τον πανεπιστημιακό τομέα, που περιλαμβάνει τα Πανεπιστήμια, τα Πολυτεχνεία και την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, τα οποία στο εξής αναφέρονται ως «Πανεπιστήμια» και β) τον τεχνολογικό τομέα, που περιλαμβάνει τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Τ.Ε.Ι.) και την Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε.), τα οποία στο εξής αναφέρονται ως «Τ.Ε.Ι.».
Εκ των ανωτέρω διατάξεων καθίσταται έτι περισσότερο προφανής η σαφής τάση του νομοθέτη, να δημιουργήσει μια ενιαία ανώτατη εκπαίδευση, αποτελούμενη τόσο από τα Πανεπιστήμια, όσο και από τα ΤΕΙ. Με άλλα λόγια τα ΤΕΙ έχουν πλέον εξελιχθεί σε τομέα της ανωτάτης εκπαίδευσης, η οποία παρέχεται εν συνόλω από τα ΑΕΙ, ενώ αποτελείται από δύο παράλληλους τομείς, ήτοι τον πανεπιστημιακό και τον τεχνολογικό.
Υπό το πρίσμα υποστηρίζεται, ότι η καθιέρωση διάκρισης ή άλλως προβαδίσματος των νοσηλευτών της κατηγορίας ΠΕ, ήτοι των νοσηλευτών που έχουν ακολουθήσει τον πανεπιστημιακό τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης, έναντι των νοσηλευτών της κατηγορίας ΤΕ, ήτοι των νοσηλευτών που έχουν ακολουθήσει τον έτερο και παράλληλο τεχνολογικό τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης στο απόλυτα συναφές ή άλλως ταυτόσημο γνωστικό αντικείμενο της νοσηλευτικής δεν δικαιολογείται, ενώ παραβιάζει ευθέως την αρχή της ισότητας και δη της ίσης μεταχείρισης των εργαζομένων.
Όλα τα αναφερόμενα στο Δ αφορούν ΟΛΑ τα ΤΕΙ κι όχι αποκλειστικά τη Νοσηλευτική.
Ε. Σύμφωνα με την διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του ΠΔ 351/1989, «οι πτυχιούχοι του τμήματος Νοσηλευτικής της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων που φέρουν τον επαγγελματικό τίτλο «Νοσηλευτής – Νοσηλεύτρια» (παρ.2, άρθρο 5 του Ν. 1579/85) αποκτούν ειδικές επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις σε όλο το φάσμα της γενικής νοσηλευτικής φροντίδας, ως πολυδύναμοι νοσηλευτές γενικώς φροντίδων».
Όπως προκύπτει εκ των ανωτέρω, κατά τον προσδιορισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων των νοσηλευτών της κατηγορίας ΤΕ γίνεται ρητή μνεία και επίκληση του επαγγελματικού τίτλου του νοσηλευτή, ο οποίος, όμως, όπως εξάλλου προαναφέρθηκε, απονέμεται ομοίως και στους νοσηλευτές της κατηγορίας ΠΕ.
Σύμφωνα, δε, με τις διατάξεις του άρθρου 1§3.3 του ΠΔ 351/1989, οι νοσηλευτές, ανεξαρτήτως κατηγορίας, (Το ανεξαρτήτως κατηγορίας αποτελεί αυθαίρετη προσθήκη καθώς το ΠΔ αναφέρεται σαφώς στους ΤΕ) «καλύπτουν όλο το φάσμα της διοικητικής ιεραρχίας της σχετικής με τον τομέα της ειδικότητας τους, σύμφωνα με την κάθε φορά ισχύουσα νομοθεσία». (Άρα η ισχύουσα νομοθεσία πχ οι οργανισμοί μπορούν να καθορίσουν και το φάσμα.) Και εκ των διατάξεων τούτων του ΠΔ 351/1989 καθιερώνεται η δυνατότητα κατάληψης θέσεων ευθύνης της διοικητικής ιεραρχίας των νοσηλευτικών υπηρεσιών από νοσηλευτές ΠΕ και ΤΕ, χωρίς ουδεμία μορφή διάκρισης μεταξύ των. Εντελώς αυθαίρετο συμπέρασμα!
ΣΤ. Περαιτέρω, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 5§1 του Νόμου 3868/2010 (Αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και λοιπές διατάξεις αρμοδιότητας του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης), σύμφωνα με την οποία «στο τέλος του άρθρου 10 του ν. 3754/2009 (ΦΕΚ 43 Α'), όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 4 του άρθρου 2 του ν. 3812/2009 (ΦΕΚ 234 Α') προστίθεται παράγραφος 3, ως εξής: 3. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης θεσπίζεται καθηκοντολόγιο του νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού των νοσοκομείων και των λοιπών νοσηλευτικών ιδρυμάτων του Ε.Σ.Υ.».
Χαρακτηριστική εν προκειμένω είναι η διατύπωση της σχετικής αιτιολογικής έκθεσης εν σχέσει με την προπαρατεθείσα ρύθμιση, που αναφέρει τα εξής : «Η προτεινόμενη διάταξη για την θέσπιση καταλόγου αρμοδιοτήτων και καθηκόντων του νοσηλευτικού προσωπικού, τίθεται προκειμένου να καθιερωθούν ενιαίοι κανόνες άσκησης του νοσηλευτικού επαγγέλματος προς διευκόλυνση του έργου τους και να ενδυναμωθεί ο ρόλος τους, ως επαγγελματιών υγείας».
Εν προκειμένω ο νομοθέτης, ομιλώντας περί νοσηλευτικού προσωπικού και ενιαίων κανόνων άσκησης του νοσηλευτικού επαγγέλματος, προφανώς αναφέρεται εις όλους τους φέροντες τον επαγγελματικό τίτλο του νοσηλευτή, ανεξαρτήτως κατηγοριών ΤΕ και ΠΕ, τους οποίους και αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο.
Ποιος λέει ότι το υπό κατάρτιση καθηκοντολόγιο δεν θα είναι ανά κατηγορία προσωπικού τη στιγμή που αναφέρεται σε νοσηλευτικό προσωπικό (ΠΕ, ΤΕ, ΔΕ, ΥΕ, Μαίες, Επισκέπτες). Ποιος λέει ότι οι ενιαίοι κανόνες άσκησης δεν αφορούν τα διαφορετικά νοσοκομεία στα οποία σε πάρα πολλές περιπτώσεις ισχύουν διαφορετικά πράγματα… Μάλλον ο νομοθέτης θα συμφωνήσει με την δική μου άποψη…

Συμπέρασμα
Ανακεφαλαιώνοντας, οι νοσηλευτές των κατηγοριών ΠΕ και ΤΕ φέρουν τον ίδιο επαγγελματικό τίτλο, ασκούν το ίδιο επάγγελμα ως υποχρεωτικά μέλη του ίδιου επαγγελματικού συλλόγου – ΝΠΔΔ, ενώ εκτελούν τα ίδια υπηρεσιακά καθήκοντα στους φορείς απασχόλησής τους. Όμως πουθενά δεν αναφέρεται ότι έχουν και το ίδιο εύρος άσκησης… Κατά συνέπεια, η ειδικότητά τους δεν είναι μόνο απόλυτα συναφής, αλλά ταυτόσημη. Ενόψει τούτου και δεδομένου του αντικειμένου των νοσηλευτικών υπηρεσιών ως οργανικών μονάδων καθίσταται προφανές, ότι η καθιέρωση προβαδίσματος υπέρ των νοσηλευτών ΠΕ, κατά τη διαδικασία των κρίσεων και όχι κατά το στάδιο της ιεραρχικής εξέλιξης στη δημοσιοϋπαλληλική κλίμακα, είναι αδικαιολόγητη και προσκρούει στην αρχή της ισότητας. Ισότητα τη στιγμή που δεν έχουν το ίδιο πτυχίο, δεν πληρώνονται το ίδιο δεν προσλαμβάνονται ενιαία και δεν εξελίσσονται το ίδιο αποτελεί μια πολύ περίεργη ισότητα…
Σημειωτέον, ότι αντίστοιχο επιχείρημα δύναται να συναχθεί και από το περιεχόμενο της υπ’αριθμ.πρωτ. ΔΟΑ/Φ.13/180/οικ.15725/18-06-2007 εγκυκλίου του Τμήματος Προγραμματισμού Ανθρώπινου Δυναμικού & Αξιολόγησης Θέσεων του Υπουργείου Εσωτερικών.
Ειδικότερα, δια της ως άνω εγκυκλίου υποστηρίζεται, ότι είναι δέουσα η πρόβλεψη περί της δυνατότητας επιλογής ως προϊσταμένων υπαλλήλων κατά σειρά προτεραιότητας κατηγορίας ΠΕ, μόνον εφόσον κρίνεται, ότι οι λειτουργίες της συγκεκριμένης οργανικής μονάδας απαιτούν γνωστική υποδομή πανεπιστημιακού επιπέδου.
Στην περίπτωση των νοσηλευτικών υπηρεσιών, βάσει των διδαγμάτων της νοσηλευτικής επιστήμης και τέχνης, τα οποία είναι γνωστά εις όλους τους νοσηλευτές, θεωρείται τουλάχιστον αδιανόητο να υποστηριχθεί με βάσιμο και επιστημονικά τεκμηριωμένο τρόπο, ότι για την κατάληψη των αντίστοιχων θέσεων ευθύνης απαιτείται γνωστική υποδομή πανεπιστημιακού επιπέδου. THE BEST!!!! Τι τα θέλετε τα πανεπιστήμια και τα κουραφέξαλα εδώ επισήμως και με «νομική» επιχειρηματολογία η διοίκηση της ΕΝΕ υποστηρίζει ότι για τις θέσεις ευθύνης δεν είναι απαραίτητη η γνωστική υποδομή πανεπιστημιακού επιπέδου….. Τότε γιατί την θέλουν και αγωνίζονται υποτίθεται για αυτή στο επίπεδο του ΑΠΛΟΥ ΚΛΙΝΙΚΟΥ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗ;;;;;;; Με άλλα λόγια, κατά γενικότερη ομολογία, οι θέσεις ευθύνης των νοσηλευτικών υπηρεσιών δύνανται κάλλιστα να καταλαμβάνονται και από νοσηλευτές της κατηγορίας ΤΕ με απόλυτη επιτυχία, όπως εξάλλου αποδεικνύουν πλείστα παραδείγματα του παρελθόντος και του παρόντος.
Ενόψει του συνόλου των ανωτέρω παρατηρήσεων και προκειμένου να διασφαλιστεί το ενιαίον της αντιμετώπισης του ζητήματος των κρίσεων των νοσηλευτών για την κατάληψη θέσεων ευθύνης, η ΕΝΕ τάσσεται υπέρ της εισαγωγής νομοθετικής διάταξης, που θα καθιερώνει ή άλλως θα επαναεπιβεβαιώνει την αυτονόητη και επί σειρά ετών ήδη ισχύουσα δυνατότητα συμμετοχής στις κρίσεις των νοσηλευτών ΠΕ και ΤΕ, με αποκλειστικό γνώμονα την συγκριτική τους αξιολόγηση στο πλαίσιο πλήρους και ορθής εφαρμογής της αρχής της αξιοκρατίας.
Υπογραμμίζεται, ότι η ανωτέρω προτεινόμενη ρύθμιση δεν έρχεται σε αντίθεση με το περιεχόμενο του άρθρου 97 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα, δοθέντος ότι σύμφωνα με το εδάφιο δ΄ αυτού, «όπου από τις οικείες οργανικές διατάξεις επιτρέπεται η τοποθέτηση προϊσταμένου κατηγορίας που έπεται κατά το προβάδισμα δεν ισχύει το προβάδισμα των κατηγοριών».
Εφόσον, λοιπόν, υπάρξει ειδική και ρητή πρόβλεψη στο Νόμο περί της ισότιμης δυνατότητας των νοσηλευτών των κατηγοριών ΠΕ και ΤΕ να καταλαμβάνουν θέσεις ευθύνης, τότε αυτομάτως κάμπτεται ο κανόνας του προβαδίσματος του άρθρου 97 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα.
Με τις σκέψεις αυτές παραμένουμε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση.

Νομίζω πως τα οποιαδήποτε επιπλέον σχόλια είναι περιττά. ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ κι όταν προσπαθούμε να το υποστηρίξουμε «νομικά» πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε και τον ΑΝΤΙΛΟΓΟ. Και για το συγκεκριμένο υπόμνημα δήλωσα στο ΔΣ πως έχει πολλά προβλήματα και πρέπει να το δουν αναλυτικά. Κανείς δεν κατέχει την απόλυτη αλήθεια… Προφανώς δεν με άκουσαν – όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο…

Καλό Σαββατοκύριακο
Δημήτρης Δημητρέλλης

Στις 7/4/2013 στάλθηκε όπως μας είχε ζητηθεί στο ΔΣ της ΕΝΕ η άποψή μας για το υπόμνημα που επρόκειτο να βγει:

ΥΠΟΜΝΗΜΑ
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Νοσηλευτών Ελλάδος (ΕΝΕ) επιθυμεί δια του παρόντος να παρέμβει επί του κρίσιμου ζητήματος των κρίσεων και της επιλογής υπαλλήλων για την κατάληψη των θέσεων ευθύνης των νοσηλευτικών υπηρεσιών όλων των νοσοκομείων της χώρας.
Βασική θέση της ΕΝΕ αποτελεί η δυνατότητα κατάληψης θέσεων διευθυντών, τομεαρχών (ήτοι υποδιευθυντών) και προϊσταμένων των νοσηλευτικών υπηρεσιών από νοσηλευτές τόσο της κατηγορίας ΠΕ, όσο και της κατηγορίας ΤΕ, όπως ίσχυε  έως την έκδοση των νέων οργανισμών και όπως αυτή καθορίζεται από τον ισχύοντα δημοσιουπαλληλικό κώδικα.
Οι νέοι οργανισμοί των νοσοκομείων με την χρήση της φράσης «Νοσηλευτές ΠΕ και εάν δεν υπάρχουν Νοσηλευτές ΤΕ» έχει δημιουργήσει μεγάλη αναταραχή σε όλα τα νοσοκομεία καθώς ουσιαστικά αποκλείει από την διαδικασία κρίσης την πλειοψηφία των  Νοσηλευτών ΤΕ –όπου υπάρχει ικανός αριθμός Νοσηλευτών ΠΕ- πολλοί  από τους οποίους είναι κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών, πανεπιστημίων της χώρας. Οι δυο διαφορετικές κατηγορίες Νοσηλευτών (ΠΕ & ΤΕ) ούτως ή άλλως αντιμετωπίζονται διαφορετικά, όπως όλοι οι  δημόσιοι υπάλληλοι, ως προς τα απαιτούμενα χρόνια για την βαθμολογική τους εξέλιξη κάτι που αποτελεί από μόνο του προβάδισμα της κατηγορίας ΠΕ στην κατάληψη των θέσεων ευθύνης.
Πάγια θέση της ΕΝΕ αποτελεί η ενοποίηση της τριτοβάθμιας Νοσηλευτικής εκπαίδευσης σε πανεπιστημιακό επίπεδο, κάτι που θα επέφερε και την ουσιαστική επίλυση πολλών προβλημάτων τα οποία  έχουν δημιουργηθεί, ένα εκ των οποίων αποτελεί και η συγκεκριμένη ρύθμιση των νέων οργανισμών. Σε αυτή την κατεύθυνση ζητάμε και την υποστήριξή σας για την ευόδωση μιας πάγιας απαίτησης της νοσηλευτικής κοινότητας που θα έχει και πολλαπλά οφέλη στην αναβάθμιση των νοσηλευτικών υπηρεσιών υγείας.
Με βάση το δεδομένο πως τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ αποτελούν  παράλληλους τομείς της Ανώτατης Εκπαίδευσης, και αναγνωρίζοντας την διαφορετικότητά τους όπως αυτή αποτυπώνεται στη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξή τους πιστεύουμε πως η επαναφορά της φράσης «Νοσηλευτές ΠΕ ή ΤΕ» στους οργανισμούς είναι η μόνη διέξοδος για αντικειμενικά αξιοκρατικές κρίσεις χωρίς παράλογους αποκλεισμούς.

Αυτή αποτελούσε τη δική μας οπτική ως μειοψηφία και σε μια προσπάθεια να αποφευχθούν οι εντάσεις που τελικά ακολούθησαν...

Στις 27/11/2013 κυκλοφόρησε η ακόλουθη ανακοίνωση από την ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ:

"Κατόπιν εκατοντάδων τηλεφωνημάτων και επιστολών μελών μας, με έκπληξη διαβάσαμε το υπαριθμ. πρωτ. Υ4α/Γ.Π./102375 από 13/11/13 έγγραφο της Διεύθυνσης Ανάπτυξης του ΥΥΚΑ, με το οποίο επιχειρείται με τρόπο ισοπεδωτικό η απαξίωση χιλιάδων Νοσηλευτών ΤΕ, που επί σειρά ετών προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στηρίζοντας το σύστημα Υγείας της χώρας.

Η εν λόγω Διεύθυνση,  αντί να φροντίσει να συσταθούν τα Υπηρεσιακά Συμβούλια των νοσοκομείων και να διενεργήσουν τις νόμιμες κρίσεις που βαλτώνουν από το 2004, δημιουργεί κλίμα πόλωσης στα νοσοκομεία, υιοθετώντας το περιεχόμενο μιας καθαρά συντεχνιακής επιστολής του Συλλόγου Αποφοίτων Νοσηλευτικής του ΕΚΠΑ, ενός συλλόγου με ελάχιστα μέλη και περιορισμένης εκπροσώπησης, δείχνοντας μια ανεξήγητη ανυπομονησία προκειμένου να «ενθρονιστούν» οι Νοσηλευτές ΠΕ παρακάμπτοντας τη διαδικασία των κρίσεων.

Με βάση τα παραπάνω, γεννάται αυθόρμητα το ερώτημα μήπως συνδέεται με κάποιον τρόπο η μακροχρόνια δυστοκία για τη συγκρότηση των Υπηρεσιακών Συμβουλίων, με την απόπειρα της βιαστικής και πρόχειρης «τακτοποίησης» των νοσηλευτών ΠΕ, πέραν της νόμιμης διαδικασίας των αδιάβλητων κρίσεων;

Εν κατακλείδι, θεωρούμε ατυχή την κυκλοφόρηση του εν θέματι εγγράφου, κάτι που διορθώνεται με την άμεση ανάκλησή του και την επίσπευση της συγκρότησης των Υπηρεσιακών Συμβουλίων των φορέων ευθύνης σας."


Ο ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ:

03/12/2013
Και ο «εμφύλιος» συνεχίζεται…
Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ακόμα επεισόδιο της σειράς «Οι ΠΕ και οι ΤΕ»… Με ποια όμως δεδομένα φτάσαμε σε αυτό;
1. Η ιστορία των οργανισμών είναι γνωστή. Οργανισμοί οι οποίοι εκδόθηκαν τα τελευταία 2 χρόνια και οι οποίοι ανεξάρτητα τι λέγεται από τον οποιονδήποτε ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΚΛΗΘΕΙ κι είναι εν ισχύ. Οι οργανισμοί αυτοί προβλέπουν προβάδισμα στους Νοσηλευτές ΠΕ για τις θέσεις ευθύνης.
2. Μέχρι και σήμερα, παρά τις όποιες πιθανές υποσχέσεις δόθηκαν, ούτε υπάρχει αλλαγή στους οργανισμούς,  ούτε υπάρχει κάποια γενικότερη νομοθετική ρύθμιση για το συγκεκριμένο θέμα.
3. Κρίσεις έχουν να γίνουν αρκετά χρόνια και στην περίπτωση που θα γινόντουσαν σήμερα είναι προφανές πως θα γινόντουσαν μέσα στο ισχύον καθεστώς δηλαδή της ύπαρξης προβαδίσματος.
4. Για να λειτουργήσουν οι υπηρεσίες κι αφού δεν γίνονται κρίσεις επί χρόνια αποτελούν διέξοδο της διοίκησης  οι λεγόμενες «τοποθετήσεις» από τους εκάστοτε διοικητές.
5. Η αντιπαράθεση του Συλλόγου Αποφοίτων Νοσηλευτικής ΕΚΠΑ με την ΕΝΕ και κατ’επέκταση την ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ είναι γνωστή κι έχει ήδη πάρει την δικαστική οδό με μήνυση του συλλόγου έναντι της  διοίκησης της ΕΝΕ με αφορμή κείμενο «περί πεφωτισμένων».
Για όλα αυτά η άποψή μου ήταν και συνεχίζει να είναι η εξεύρεση μιας συμβιβαστικής λύσης καθώς κατά την άποψή μου και τα δυο μέρη έχουν το «δίκιο» τους. Όμως αυτό προϋποθέτει  διάθεση για διάλογο και αμοιβαίες υποχωρήσεις για το καλό της Νοσηλευτικής. Προϋποθέσεις που σήμερα δεν υπάρχουν κι έτσι με κάθε ευκαιρία οι τόνοι σηκώνονται και τα πράγματα φτάνουν στα άκρα με άγνωστες συνέπειες συνολικά στον κλάδο.
Σε αυτό το περιβάλλον λοιπόν ο Σύλλογος Αποφοίτων Νοσηλευτικής ΕΚΠΑ στέλνει στις 1/11/2013 υπόμνημα στη Δ/νση ανάπτυξης Μονάδων Υγείας του ΥΥΚΑ η οποία μέσα σε 10 μέρες εκδίδει το συγκεκριμένο έγγραφο. Το έγγραφο αποστέλλεται σε ΟΛΕΣ τις ΥΠΕ και προφανώς στη συνέχεια από τις ΥΠΕ σε ΟΛΟΥΣ τους  διοικητές.
Από το συγκεκριμένο έγγραφο για το οποίο η ΠΑΣΥΝΟ εξέδωσε και την ανακοίνωση αλλά και την ίδια την ανακοίνωση προκύπτουν κατά την άποψή μου τα παρακάτω ερωτήματα:
1. Γιατί το έγγραφο του ΥΥΚΑ αναφέρεται συγκεκριμένα στον λόγο έκδοσής του ενώ θα μπορούσε να είναι γενικό;
2. Γιατί το έγγραφο της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ στάλθηκε και στις Νοσηλευτικές Διευθύνσεις;
3. Η «απαξίωση» των Νοσηλευτών ΤΕ δεν ισχύει από την έκδοση των οργανισμών, το έγγραφο την προκαλεί;
4. Εάν σήμερα γινόντουσαν κρίσεις από τα ΥΣ δεν θα ίσχυε το προβάδισμα; Άρα ως προς την κατηγορία δεν θα είχαμε το ίδιο αποτέλεσμα;
5. Το κλίμα «πόλωσης» το δημιουργεί η ανακοίνωση του ΥΥΚΑ ή η απάντηση της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ;
6. Ο αναφερόμενος ως «ενθρονισμός» των ΠΕ είναι διαφορετικός από την «διατήρηση του θρόνου» από τους Νοσηλευτές ΤΕ;
Θα συμφωνήσω με την ανακοίνωση της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ πως η έκδοση του συγκεκριμένου εγγράφου από το ΥΥΚΑ είναι ατυχής αλλά ως πως την διατύπωσή του. Τι αλήθεια όμως τελικά εξυπηρετεί αυτό το έγγραφο; Τους Νοσηλευτές ΠΕ ή την αναθέρμανση του κλίματος πόλωσης στο νοσηλευτικό κλάδο; Πότε κυκλοφορεί και γιατί;
Άλλο ένα επεισόδιο λοιπόν στην πονεμένη ιστορία… Όσο δεν λύνεται το θέμα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης κι όσο υπάρχουν «ατομικά συμφέροντα» τόσο πράξεις διαφόρων θα συντηρούν τον «εμφύλιο». Το θέμα του προβαδίσματος είναι πολιτικό και λύνεται μόνο με γενική νομοθετική ρύθμιση. Ο αποκλεισμός των ΤΕ από τη διαδικασία των κρίσεων αποτελεί αδικία όπως αδικία αποτελεί και η μη ύπαρξη κάποιου προβαδίσματος στους ΠΕ.
Αυτή αποτελεί εδώ και χρόνια την άποψή μου την οποία και θα επαναλαμβάνω σε κάθε ΝΕΟ επεισόδιο της σειράς «Οι ΠΕ και οι ΤΕ»… Νομίζω πως είμαι αρκετά σαφής και πιστέψτε με είναι ιδιαίτερα δύσκολο να προσπαθείς να συμβιβάσεις δυο άκρα… Γιατί ακραίες φωνές υπάρχουν παντού!

Δ Δημητρέλλης

http://pasyno.gr/wp-content/uploads/2013/12/apantisi_ipour_se_pasyno.pdf
Από την ΙΔΙΑ Δ/νση του ΥΥΚΑ που πριν ένα μήνα βγήκε το κείμενο προς τις ΥΠΕ για το προβάδισμα των ΠΕ στάλθηκε και η συγκεκριμένη απάντηση στην ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ. Η οποία βέβαια απλά λέει ότι ισχύει το προβάδισμα μέχρι να τροποποιηθούν οι οργανισμοί. Μου αρέσει πολύ και το ΠΕ ή ΤΕ ή ΔΕ όπου είναι δυνατόν... Και είναι προφανές ότι μιλάει για το νοσηλευτικό... Σίγουρα θα ζήσουμε πολλά ακόμα - ιστορικές στιγμές... Κι όσοι περιμένουν κρίσεις μάλλον θα περιμένουν αρκετά...